Перевод: с английского на польский

с польского на английский

(rzucić urok)

  • 1 spell

    [spɛl] 1. n
    (also: magic spell) zaklęcie nt, urok m; ( period) okres m
    2. vt; pt, pp spelt ( BRIT) or spelled
    ( in writing) pisać (napisać perf); (also: spell out) literować (przeliterować perf); ( signify) danger etc oznaczać

    to cast a spell on sb — rzucać (rzucić perf) na kogoś czar or urok

    cold/hot spell — fala chłodów/upałów

    how do you spell your name? — jak się pisze Pana/Pani nazwisko?

    can you spell it for me? — czy może mi Pan/Pani to przeliterować?

    * * *
    I [spel] past tense, past participle - spelt; verb
    1) (to name or give in order the letters of (a word): I asked him to spell his name for me.) literować
    2) ((of letters) to form (a word): C-a-t spells `cat'.) czytać się
    3) (to (be able to) spell words correctly: I can't spell!) pisać ortograficznie
    4) (to mean or amount to: This spells disaster.) oznaczać
    •
    - spelling II [spel] noun
    1) (a set or words which, when spoken, is supposed to have magical power: The witch recited a spell and turned herself into a swan.) zaklęcie
    2) (a strong influence: He was completely under her spell.) urok
    III [spel] noun
    1) (a turn (at work): Shortly afterwards I did another spell at the machine.) zmiana
    2) (a period of time during which something lasts: a spell of bad health.) okres
    3) (a short time: We stayed in the country for a spell and then came home.) chwila

    English-Polish dictionary > spell

  • 2 hex

    [hɛks] 1. n (US)
    (zły) urok m or czar m
    2. vt
    rzucać (rzucić perf) urok na +acc

    English-Polish dictionary > hex

См. также в других словарях:

  • urok — pot. Jak nie urok, to przemarsz wojsk, posp. jak nie urok, to sraczka «o serii następujących po sobie niepowodzeń lub trudności uniemożliwiających realizację jakiegoś celu»: Coraz częściej zastanawiamy się, co się dzieje w pop kulturze? Bo jak… …   Słownik frazeologiczny

  • rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …   Słownik frazeologiczny

  • rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • czar — m IV, D. u, Ms. czarze; lm M. y 1. częściej w lm «nadzwyczajne zjawisko, zdarzenie, przypisywane, według dawnych wierzeń ludowych, działaniu sił nadprzyrodzonych; przejaw działania tych sił; środki magiczne wywołujące je» Amulet od czarów. Bać… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • uroczyć — dk VIb, uroczyćczę, uroczyćczysz, uroczyćocz, uroczyćczył, uroczyćczony «według wierzeń ludowych: rzucić zły urok, czary na kogoś, na coś; urzec» …   Słownik języka polskiego

  • urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… …   Słownik języka polskiego

  • zakląć — dk Xc, zakląćklnę, zakląćklniesz, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęła, zakląćklęli, zakląćklęty zaklinać ndk I, zakląćam, zakląćasz, zakląćają, zakląćaj, zakląćał, zakląćany 1. tylko dk «wypowiedzieć przekleństwo, przekląć» Zakląć brzydko,… …   Słownik języka polskiego

  • zauroczyć — dk VIb, zauroczyćczę, zauroczyćczysz, zauroczyćocz, zauroczyćczył, zauroczyćczony «rzucić na kogoś, na coś urok; zaczarować» Nie mówił o swych planach, żeby nie zauroczyć …   Słownik języka polskiego

  • czar — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czarze, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawisko niewytłumaczalne, zadziwiające, przypisywane działaniu sił nadprzyrodzonych, także według dawnych pogańskich wierzeń obrzędy, zaklęcia itp. mające takie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»